PLANLARIM DEPREMZEDE
Ruhumun ortasına kurulsa bir çadırkent , ısınır mı donan ellerim ? Yerle bir oldu her yer , sarsıldı tüm hayallerim… Planlarım depremzede , pusulam ağır hasar aldı Aklımın odaları yıkıldı, sanki enkaz altında kaldı. Yaradana açılmış avuçlar ve bir sese muhtaç kulaklar Ümit bekçisi insanlar ve yolda kalan ulaklar... Aklım almıyor göz göre göre yapılan onca hatayı. Nasıl unutur bu gözler Maraş’ı , Hatay’ı… Kaçacak pek bir yer yoktu , dizeler oldu sığınağım. Sol yanım epey yorgun , neyse ki şimdilik sağım.